Güncel psikiyatrik çalışmaların tümü, esas olarak şizofreniden muzdarip kişilerde depresyonun semptomatik yönüne odaklanır. Aksine biz, yeni bir araştırmamızda klinik depresyonu değil fakat şizofrenik bir süreç yaşayan kişilerin ruhsal işleyişlerinde kayıp sorunsallarını inceledik. Kendinden/kendinden-olmayan sınırlarının belirsiz, narsistik savunmaların kırılgan veya etkisiz olduğu bir ruhsal işleyiş içinde, sınırlarını ve var olma hissini kaybetmiş bir benliğin içinde, kaybın rolünü ve işlevlerini sorguladık. Kayıp sorunsalları deyince, ister birincil nesneden ayrılma, depresif pozisyona geçiş, melankoli veya yas olsun, öznenin bir nesne kaybettiği veya ondan vazgeçmek zorunda olduğu tüm durumları anlıyoruz. Dolayısıyla bu, depresyonun metapsikolojik düzeyde işlevini sorgulamak ve şizofreniden muzdarip kişilerin kayıp sorunsallarına karşı koymak için gerçekleştirdikleri ruhsal işlemleri incelemek için, depresyonun salt semptomatik ve fenomenolojik boyutunun ötesine geçmeyi gerektirir. Şu halde, projektif testler (Rorschach ve TAT) aracılığıyla, (ICD-10 kriterlerinden hareketle) "şizofren" tanısı almış kişilerin ruhsal işleyişlerinde kayıp sorunsalları ile disosiyatif sorunsallar arasındaki bağlantıları ve iç içe geçişleri açıklamayı öneriyoruz.