Ergenlerde görülen kendine zarar verme davranışı olan yaralamalar tanıdıktır. Burada böyle bir davranışla, 'sınırları' test etme ile kendini gösteren ergenlik sürecinin ilişkisi özellikle sorgulanır. Bedeni kapsayan zarf üzerine yapılan yatırım burada açıkta önceliklidir. Yaralamaya başvurma, yırtılmış bir beden imajı aracılığıyla, farklı soruları ortaya koyar: içsel/dışsal alan (sınır) farkı, uyarı kalkanı çalışmasına bağlı beden aracılığıyla değişme (échange) özelliği, beden yüzeyi üzerinde bulunan ifade etme ve çizme olanağı ve sınırlar sayesinde olabilecek kapsayıcılık (contenance). Bütün bu işlevler D. Anzieu tarafından 'deri benliği' kavramı üzerinden ifade edilmiştir. Kendine zarar veren bir ergenin klinikteki projektif protokolü üzerinden, içinde bulunduğu bedensel yüzeye olan bu yatırımın özelliklerini ele almaya çalışacağız. Bunu, hassasiyetlerinin yanında aynı zamanda gelişmekte olan kaynaklarını ele alarak yapacağız.