Projektif tekniklerin psikanalitik yorumunun ve onların klinik psikopatolojiye katkılarının öneminin ötesinde, onların analitik dinlemeye katkısı da son derece verimli bir yaklaşım yolu teşkil eder. Bu makalede, Rorschach ve TAT'nin, sergiledikleri çağrışımsal malzemenin niteliği, ve çeşitli ve birbirini tamamlayan sorun alanlarına yönelik hassasiyetleri yoluyla, çok zengin çok zengin bir formasyon deneyimi oluşturdukları fikrinden hareketle, bu perspektifler geliştirilecektir. Böylelikle "projektif" çalışma, kendisini karakterize eden söylem analizi metoduyla kayda değer bir ilerlemeye olanak tanır: hem çok farklı düzeylerdeki çatışmaları oluşturan öğeler, hem de bu çatışmaların - bilhassa savunma mekanizmaları açısından- işlenme tarzları deşifre edilir. Protokollerin görünür ve gizil içeriklerinden hareketle, klinik becerileri ve kuramsal ve metapsikolojik bilgileri içeren titiz bir analiz metodu sayesinde etkin bir yorum şekillenir. Dolayısıyla mesela yalnızca ruhsal işleyişin araştırılmasında psikanalitik modelin önemini vurgulamak ve onun psikopatolojideki keşifsel değerini doğrulamak değil, tekil ve incelikli ruhsal görüngülerin farkına varılmasında, onların oluşumunda ve kavranmasında projektif tekniklerin etkisini göstermektedir. Narsisizm ve depresyon örnekleri, projektif verilerin klinik psikolojide ve psikopatolojide araştırmaya, geliştirmeye ama aynı zamanda - harekete geçirdiği çağrışımların ve aktarımların gücüyle -, terapötik deneyime nasıl kayda değer biçimde katkıda bulunduğunu göstermektedirler.