Seçici konuşmamazlık durumunda çocuk, konuşma yetisi olduğu ve başka durumlarda konuştuğu halde, birtakım toplumsal durumlarda sürekli bir konuşmamazlık gösterir. Bu patolojinin en sık görüldüğü durum, çocuğun evde konuşurken, okulda konuşmayı reddetmesidir. Çocuğun suskunluğu birçok farklı nedene bağlı olabilir; birçok kuramsal yaklaşım seçici konuşmamazlığın nedenlerini aydınlatmaya çalışmıştır. Anneye aşırı bağımlılık, oral fiksasyon, bu çocuklarda gözlenen depresif eğilimler, annenin çocuk üzerindeki aşırı denetimi ve babaların pasif yönü psikanalitik çalışmalarda dikkat çeken başlıklardır. Psikanalitik yaklaşıma göre çocuğun mütizmi bir sıkıntının ve çatışmanın ifadesidir. Her tür ruhsal yapılanmada böyle bir çatışma oluşabilir. Dolayısıyla bir semptom olarak ele alınması gerekir. Semptomun çözülmesinin koşulu, bastırılan çatışma ile semptom yani mütizm arasındaki bağlantıyı bulmaktır. Makale önce tarihsel olarak psikanalitik bakış açısında seçici konuşmamazlığın nasıl anlaşıldığını ele almakta, sonrasında okulda konuşmayan bir mütik çocuk vaka çalışması sunulmaktadır.