Ön-ergenlik, fizyolojik değişimlerin yavaş yavaş hissedilmeye başlanmasının yanında, yakında gerçekleşecek olan ayrılık süreçlerinin ilk işaretlerini verdiği bir dönemdir. Birçok yazar bu dönemde ilk kez tedavi başvurusunda bulunan ön-ergenlerde entelektüel ketlenmenin ve buna bağlı okul başarısızlığının sık rastlanan tipik bir durum olduğundan bahsetmektedir. Psikanalitik yaklaşıma göre, kişinin normal ya da normalin üstünde bir zekâ düzeyine sahip olmasına rağmen, düşünsel etkinliklere ruhsal yatırım yapamaması, ilgi duymaması ve bunlardan zevk alamaması olarak tanımlanan entelektüel ketlenmenin nedenlerinden biri de, öğrenmenin ve bağımsız düşünce geliştirmenin ayırıcı ve bireyleştirici etkisi nedeniyle bilinçdışı düzlemde reddedilmesidir. Özellikle ön-ergenlikte, birincil nesnelerle yakında gerçekleşecek olan ayrılıkla ilgili kaygıların, fazlaca yoğun yaşanması halinde, bir savunma olarak entelektüel ketlenmeyi ortaya çıkarabileceği söylenmektedir. Bu çalışmada, zeka düzeyi normal olduğu halde bu dönemde başarısızlıkla karşılaşan ön-ergenlerle, entelektüel işlevlerini koruyabilen ve bunları okul alanında etkili şekilde kullanabilen ön-ergenler, belirsizlikle karşılaşma ve ayrılıkla ilgili kaygılar açısından Rorschach testi aracılığıyla karşılaştırılmıştır. Entelektüel ketlenme grubundaki ön-ergenlerin protokol genelinde söylemsel açıdan çok fazla tereddüt ve sözel önlem ortaya koydukları, testin son kartı olan ve böylece kişilerin ayrılık kaygısını yaşama şekillerini görme olanağı veren X. karttan olumsuz yönde etkilendikleri ve ayrılık karşısında düşünce süreçlerini etkili şekilde kullanamadıkları görülmüştür. Ayrıca entelektüel ketlenme grubunda biraz daha baskın olmakla birlikte, her iki grupta da bağlara kuvvetle yatırım yapılması dikkat çekmiştir. Tüm ön-ergen protokollerinde ergenlik döneminde gerçekleşecek ayrılığa bir tepki olarak dayanak ilişkisinin öne çıktığını söylemek mümkündür.