İngiliz Psikanaliz Okulu?nun önde gelen isimlerinden Wilfred Bion?un kendine has dili, onun analistlerce bile anlaşılmasını zorlaştırır. Grupların nasıl işlediği üzerine yaptığı ilk dönem çalışmalarının ardından Melanie Klein?ın izinden giderek psikotik zihinsel işleyişi anlamaya çalışan Bion?un, düşüncenin gelişimi üzerine geliştirdiği fikirler psikanaliz açısından çığır açıcıdır. Günümüzde Bion düşüncesinin Klein?ın devamı mı olduğu yoksa kendisine ait orijinal bir kuramı mı olduğu konusunda bir fikir birliğine varılamamıştır. Ancak kurmuş olduğu düşünme modeli yeni önermeler içerir. Bion insan ruhsallığındaki temel çatışmayı düşünmemek/düşünmemek\ üzerinden kurar. Bu nedenle de Bion?un anne bebek ikilisi birbirini zihinsel olarak kapsayan kapsanan işlevleri üzerinden var olur. Bu ilişki aynı zamanda analist ile hastası arasında tekrarlanır. Bion için analistin kapsayıcı nitelikleri karşı aktarımı analitik bir araç haline getirir. Bilmenin insanlar arasındaki bağlanmanın bir formu olduğunu söyleyen Bion için, düşüncenin yapı taşlarını oluşturan bu bağlara saldırı hayati önem taşır. Hastanın analistin düşünme kapasitesine yapacağı saldırının, yaratıcı bir ilişkiye duyulan hasedin sonucu olarak değerlendirilmesi gerektiğini öne sürer. Bion psikotik hastalarda, kişiliğin ya da zihnin bir parçasının kişinin kendisine saldırabileceğini ve belirli zihinsel işlevleri bölme becerisi olduğunu gözlemler. Bu nedenle de yansıtmalı özdeşimi normal ve patolojik olarak ikiye ayırır. Haset ve harisliğin hakim olduğu psikotik kişilik patolojik yansımalı özdeşim kullanır. Çok temel bir insani ihtiyaç olan bilmek ve bilinmek, hüsrana tahammül edebilmeyi mümkün kılar. Böyle bir tahammül, hüsrandan kurtulmak için yansıtmalı özdeşimin aşırı kullanılmasını engeller.