Psikanalitik kuram içerisinde beden denildiğinde akla ilk gelen psikopatolojilerden biri psikosomatiktir. Psikosomatikte, nesne bedendir. Bir özneden bahsedebilmek için dil, beden ve arzunun birbirine eklemlenmesini düşündürmektedir. Bu yazı beden üzerinden hastalığı yaşayan psikosomatik bireylerin, bedeni, söz alanına ? ruhsallığabağlamadaki zorluklarına değinmektedir. Dolayısıyla Lacancı yorum etrafında "psikosomatik fenomene" değinerek, teorik ve klinik boyutta özetlenmiştir. Hastadan ilk olarak hekime yönelen "iyileştirilme" talebinin çoğunlukla bir başkası tarafından söz alanının eksikliğine işaret ederek evrildiği görülmektedir. Bedeni, ruhtan koparırcasına ayıran bu talep etrafında özne, psikoterapide nasıl konumlanacaktır sorusuna bu çalışmayla birlikte yanıt getirmektedir. Dayatılan bu talep karşısında klinisyenin, hekim ve bakım veren kişilerden farklı olarak konumlanacağı alanın önemini açıklamaktadır.